Μύηση σε μυστική οργάνωση τον 18ο αιώνα (Πηγή: Wikipedia)Το 1809, πέντε χρόνια πριν την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας και δώδεκα πριν την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, ιδρύθηκε στο Παρίσι η μυστική οργάνωση «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» (Hôtel Hellénophone). Η εταιρεία αυτή αποτελεί την πρώτη ελληνική προεπαναστατική οργάνωση, που είχε ως βασική επιδίωξη την πνευματική αναγέννηση των Ελλήνων και την προετοιμασία της εξέγερσης εναντίον των Οθωμανών.

Το ιστορικό πλαίσιο της εποχής και η έδρα της οργάνωσης

Η ίδρυση του «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου» μπορεί να ενταχθεί στη γενικότερη τάση της εποχής για ανάδυση ενός νέου τύπου κλειστών οργανώσεων που χαρακτηρίζονται από συνωμοτικό χαρακτήρα, τελετουργικές διαδικασίες μύησης και πολιτικοποίηση των μελών τους [1].

Στα τέλη του 1823 και στις αρχές του 1824 οι ΗΠΑ βρίσκονταν σε έναν πραγματικό φιλελληνικό αναβρασμό. Σε διάφορες πόλεις της αμερικανικής επικράτειας οργανώνονταν έρανοι και εορταστικές δράσεις με σκοπό τη στήριξη των επαναστατημένων Ελλήνων [1]. Μία από τις πόλεις που πρωτοστάτησε σε αυτές τις εκδηλώσεις ήταν η Νέα Υόρκη, στην οποία τον Δεκέμβριο του 1823 συστάθηκε Φιλελληνικό Κομιτάτο. Το κύμα συμπάθειας προς την Ελληνική Επανάσταση, όμως, εξαπλώθηκε και στα περίχωρα της ομώνυμης πολιτείας.

Στην πόλη Ithaca, που βρίσκεται στην κομητεία Tompkins, βορειοδυτικά της πόλης της Νέας Υόρκης, πραγματοποιήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1824 συνάντηση των κατοίκων με σκοπό τη στήριξη των αγωνιζόμενων Ελλήνων. Τις επόμενες ημέρες στη μικρή αυτή πόλη οι κάτοικοι συγκέντρωσαν χρήματα με σκοπό να τα στείλουν στην Ευρώπη για τις ανάγκες του Ελληνικού Αγώνα. Ένας από τους πολίτες της Ithaca που στήριξε ένθερμα την πρωτοβουλία αυτή ήταν ο μοναδικός κουρέας-μπαρμπέρης της πόλης, ο Robert Maines.

«Θερμή υποδοχή Φιλελλήνων στην Ελλάδα», χαλκογραφία. (Πηγή: Συλλογή Μουσείου Φιλελληνισμού)Ο όρος «Φιλέλληνες» αναφέρεται στους ξένους υπηκόους που κατά τη διάρκεια του ελληνικού απελευθερωτικού αγώνα του 1821 συνέδραμαν με τον δικό τους τρόπο προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Η συμβολή τους ήταν πολυδιάστατη, καθώς στήριξαν την Επανάσταση, όχι μόνο στο πεδίο των μαχών, αλλά και σε διπλωματικό, οικονομικό και ιδεολογικό επίπεδο.

Όσον αφορά το στρατιωτικό σκέλος, κατά τη διάρκεια του Αγώνα έφτασαν στην Ελλάδα και πολέμησαν περίπου 1.200 Φιλέλληνες, που προέρχονταν από διάφορες χώρες της Ευρώπης, αλλά και από τις Η.Π.Α [1]. Οι Φιλέλληνες πολεμιστές ήταν παλαίμαχοι στρατιώτες των Ναπολεόντειων πολέμων, φιλελεύθεροι και ριζοσπάστες, ενθουσιώδεις φοιτητές αλλά και τυχοδιώκτες [2].

Anna Eynard–Lullin (Πηγή: Wikipedia)H Anna Eynard–Lullin (1793-1868) γεννήθηκε, στις 26 Μαΐου 1793, στoν Δήμο Lancy του καντονιού της Γενεύης και ήταν το πέμπτο και τελευταίο παιδί του τραπεζίτη Michel Lullin de Châteauvieux και της Amélie Christine Pictet. Το πλήρες όνομά της ήταν Charlotte Adélaide Anne [1].

Το 1810, σε ηλικία 17 ετών, παντρεύτηκε με τον μεγάλο φιλέλληνα πολιτικό και τραπεζίτη Jean-Gabriel Eynard (1775-1863) [2]. Αρχικά το ζευγάρι κατοίκησε στο Cour Saint-Pierre και στη συνέχεια έχτισαν το Palais Eynard, όπου σήμερα στεγάζονται τα γραφεία του Διοικητικού Συμβουλίου της Γενεύης (Conseil Administratif de Genève).

Savon des Grecs – Σαπούνι των Ελλήνων (Πηγή: Συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, α.κ. 837)Ο Φιλελληνισμός του 19^ου αιώνα πέρα από ένα πολιτικό κίνημα, αποτέλεσε ένα λαϊκό ρεύμα, που επηρέασε τη λογοτεχνία, τις τέχνες, τη μόδα και το εμπόριο. Στα χρόνια του ελληνικού απελευθερωτικού αγώνα αποκτά τεράστια δημοτικότητα στην Ευρώπη, και ειδικά στη Γαλλία, με αποτέλεσμα την παραγωγή χρηστικών αντικειμένων της καθημερινότητας, με θέμα επεισόδια από την Ελληνική Επανάσταση και τη ζωή των Ελλήνων [1].

Έτσι, σερβίτσια φαγητού, βάζα, ρολόγια και άλλα αντικείμενα ή προϊόντα διακοσμούνται με φιλελληνικές σκηνές, κυκλοφορούν στις αγορές της Ευρώπης του 19^ου αιώνα και μπαίνουν στα σπίτια των Ευρωπαίων της εποχής εκείνης.