Benjamin Lewis - Ο Αφροαμερικανός ιπποκόμος του Λόρδου Βύρωνα στην επαναστατημένη Ελλάδα
Ο Benjamin Lewis ήταν ένα από τα πρόσωπα που ανήκαν στον κύκλο του Βύρωνα καθώς ήταν ιπποκόμος του ένδοξου Βρετανού ρομαντικού ποιητή τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής. Ο Lewis, όμως, αποτελεί μία ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα περίπτωση φιλέλληνα καθώς ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός που μετέβη στην επαναστατημένη Ελλάδα το 1823.
Ο Lewis ήταν ένας εικοσιεξάχρονος Αφροαμερικανός που είχε γεννηθεί στις ΗΠΑ στα τέλη του 18ου αιώνα. Το 1822-1823 εργαζόταν στην υπηρεσία του Edward Trelawny, στενού φίλου του Λόρδου Βύρωνα. Εξ’ όσων γνωρίζουμε ήταν ένας πρόθυμος ακόλουθος που γνώριζε από φροντίδα αλόγων και μαγειρική.
Το 1823 ο Λόρδος Βύρωνας, εντυπωσιασμένος από τις ικανότητες του Lewis, ζήτησε από τον Trelawny να του τον παραχωρήσει. Έτσι κι έγινε. Ο Αφροαμερικανός υπηρέτης έγινε ιπποκόμος του Λόρδου Βύρωνα και μάλιστα τον Ιούλιο του 1823 ήταν ένα από τα άτομα που επιβιβάστηκαν στο πλοίο «Ηρακλής» και συνόδευσαν τον Βύρωνα στο ταξίδι του στην επαναστατημένη Ελλάδα.
Αφροαμερικανικός φιλελληνισμός και Ελληνική Επανάσταση - Ομιλία στην ΕΜΝΕ
Την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2024 στα γραφεία της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού (ΕΜΝΕ) στην Αθήνα (Ζωσίμου 11) πραγματοποιήθηκε παρουσίαση με θέμα τον Αφροαμερικανικό φιλελληνισμό στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης με ομιλητή τον Γιώργο Γιαννίκο, διαχειριστή της σελίδας «Φιλέλληνες της Ιστορίας». Συζητήτριες της παρουσίασης ήταν η κυρία Μαρία Δαμηλάκου, Επίκουρη Καθηγήτρια Ιστορία της Αμερικανικής Ηπείρου στο τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, και η κυρία Άννα Καρακατσούλη, Καθηγήτρια Ευρωπαϊκής Ιστορίας και Πολιτισμού στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
«Η πτώση των Ψαρών» στα θέατρα της Βόρειας Ιταλίας (1835-1836)
Η καταστροφή των Ψαρών τον Ιούνιο του 1824 αποτέλεσε ένα από τα γεγονότα της Ελληνικής Επανάστασης που συγκλόνισε τους λαούς της Ευρώπης και τόνωσε το φιλελληνικό κίνημα τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Το δράμα και η αυτοθυσία των Ψαριανών ενέπνευσε πλήθος καλλιτεχνών του 19ου αιώνα, οι οποίοι μέσα από τα έργα τους μνημόνευσαν την καταστροφή του νησιού φιλοτεχνώντας πίνακες, γράφοντας ποιήματα ή ανεβάζοντας χορευτικές ή θεατρικές παραστάσεις.
Ένα από τα έργα αυτά ήταν ο χορός (ιταλικό θεατρικό είδος “Ballo”) «La caduta d’ Ipsara - Ballo eroico-tragico in cinque atti» που γράφτηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1830 από τον Ιταλό καλλιτέχνη Luigi Astolfi. Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά τις Απόκριες του 1835 στο Teatro Grande (ή Teatro Verdi) της Τεργέστης, ενώ ένα χρόνο αργότερα παίχτηκε στο Teatro della Concordia της Κρεμόνα και στο Teatro Carlo Felice της Γένοβα, αποσπώντας θετικά σχόλια από τον τύπο της εποχής.
Το Πάσχα του 1825 μέσα από τα μάτια του γιατρού του Λόρδου Βύρωνα
Οι καταγραφές των φιλελλήνων που ταξίδεψαν στην επαναστατημένη Ελλάδα και τα βιβλία που εξέδωσαν με τις εμπειρίες τους αποτελούν σημαντικές ιστορικές πηγές, καθώς μας προσφέρουν εικόνα και γνώση, όχι μόνο για τα επαναστατικά τεκταινόμενα, αλλά και για τον τρόπο ζωής, τα έθιμα και τις γιορτές των Ελλήνων τη δεκαετία του 1820.
Πώς εορταζόταν το Πάσχα στα χρόνια του Αγώνα; Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου και τον εορτασμό της Ανάστασης μας παρέχει ο Βρετανός φιλέλληνας Julius Millingen, ο οποίος τη Μεγάλη Εβδομάδα του 1825 βρισκόταν στο Ναύπλιο.